در خاطرم شد زنده یاد فاطمیون             یاد در ودیوار و مسمار پر از خون

یاد زمانی که گل یاس علی رفت               هم یار و عشق و جان و جانان علی رفت

یا مجتبی بگشا زبان بر خاطراتت               ای کاش میگفتی تو راز گیسوانت

گفتی تو همراهش میان کوچه بودی          اما نگفتی از چه چون پروانه بودی

از بیت الاحزانش بگو از گریه هایش          از طعنه اهل مدینه از شعارش

با ما بگو یا مجتبی زهرا چرا رفت               او در جوانی از چه با قد کمان رفت

آخر چرا ره گم نمود او بین کوچه              روزش چرا شب شد به نا گه بین کوچه

یا مجتبی راز دلت را فاش بنما                   زان حمله و ضرب لگد آگاه بنما

از حیرتت با ما بگو در بین خانه                  با ما بگو بابا کجا بود آن میانه

مادر که هر جایی علی فریاد می کرد         حالا چرا از فضه استمداد می کرد

وقتی علی را سوی مسجد می کشیدند      گفتی چگونه دل ز یکدیگر بریدند

با من مگو این راز را من ناتوانم                   بهر شنیدن هم دگر طاقت ندارم

اما بگو وقت کفن نعره چرا زد                   حیدر چرا و از چه بر دیوار سر زد

یا مجتبی مستم ز یاد فاطمیون                   گردد الهی قد سروم بید مجنون